رعایت این دستورالعمل جهت کلیه اعضای هیئت علمی ، کارکنان و دانشجویان الزامی است

                                                                                             اخلاق حرفه ای دانشکده پرستاری و مامایی  وDress Code   دستورالعمل پایه پوشش

نحوه پوشش و رفتار تمامی کارکنان ، اعضای هیئت علمی و دانشجویان باید به گونه ای باشد که ضمن حفظ شئون حرفه ای ، زمینه را برای ارتباط مناسب و مؤثر حرفه ای با بیماران ، همراهان بیماران ، همکاران و اطرافیان در محیط های آموزشی فراهم سازد. لذا رعایت مقررات زیر برای کلیه عزیزانی که در محیط های دانشکده و آموزشی بالینی و آزمایشگاهی در حال  تحصیل یا ارائه خدمت هستند اخلاقا الزامی است .

فصل اول : لباس و نحوه پوشش

لباس دانشجویان جهت ورود به محیط های آموزشی به ویژه محیط های بالینی و آزمایشگاهی باید متحدالشکل بوده شامل مجموعه ویژگی های زیر باشد:

1-  روپوش سفید بلند ( در حد زانو و غیر چسبان با آستین بلند) در بخش ها و همچنین روپوش سبز جهت اتاق عمل و بلوک زایمان .

2- روپوش بلند دارای آرم دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مربوطه باشد.

3- تمامی دکمه های روپوش باید در تمام مدت حضور در محیط های آموزشی بطور کامل بسته باشد .

4- استفاده از کارت شناسایی معتبر عکس دار حاوی ( حرف اول نام ، نام خانوادگی ، عنوان ، نام دانشکده و نام رشته ) بر روی پوشش ، در ناحیه سینه سمت چپ در تمام مدت حضور در محیط های آموزشی الزامی می باشد .

5- دانشجویان خانم باید تمامی سر ، گردن ، نواحی زیر گردن و موها را با پوشش مناسب بپوشانند.

6- شلوار باید بلند متعارف و ساده و غیر چسبان باشد استفاده از شلوارهای جین پاره و نظایر آن در شأن حرفه علوم پزشکی نیست .

7- پوشیدن جوراب ساده که تمامی پا و ساق پا را بپوشاند ضروری است .

8- پوشیدن جوراب های توری و یا دارای تزئینات ممنوع است .

9- کفش باید راحت و مناسب بوده ، هنگام راه رفتن صدا نداشته باشد .

10- روپوش ، لباس و کفش باید راحت ، تمیز ، مرتب و در حد متعارف باشد و نباید دارای رنگ های تند و زننده نامتعارف باشد .

11- استفاده از نشانه های نامربوط به حرفه ی پزشکی و آویختن آن به روپوش ، شلوار و کفش ممنوع می باشد .

12- استفاده و در معرض دید قرار دادن هر گونه انگشتر ، دستبند ، گردن بند و گوشواره ( به جز حلقه ازدواج) در محیط های آموزشی ممنوع می باشد .

در اتاق عمل استفاده از لاک ناخن ، ناخن مصنوعی ، حلقه ازدواج و سایر زیور آلات ممنوع می باشد .

13- استفاده از دمپایی و صندل در محیط های آموزشی بجز اتاق عمل ، ICU و بلوک زایمان ممنوع می باشد . ( دمپایی ترجیحاً جلوبسته باشد ) .

 

فصل دوم : بهداشت فردی و موازین آن در محیط های آموزشی

1-  وابستگان به حرفه پزشکی الگوهای نظافت و بهداشت فردی هستند ، لذا بدون تردید تمیزی ظاهر و بهداشت رفتار در محیط های آموزشی علوم پزشکی از ضروریات است .

2- ناخن ها باید کوتاه و تمیز باشد آرایش ناخن ها با لاک و برچسب های ناخن در هر شکلی ممنوع است استفاده از ناخن های مصنوعی و ناخن بلند موجب افزایش شانس انتقال عفونت و احتمال آسیب به دیگران و تجهیزات پزشکی می باشد .

3- آرایش سر و صورت به صورت غیر متعارف و دور از شئون حرفه علوم پزشکی ممنوع می باشد .

4- نمایان نمودن هرگونه آرایش بصورت تاتو و با استفاده از حلقه یا نگین در هر قسمت از دست ها و صورت ممنوع می باشد .

5- ادکلن و عطرهایی با بوی تند و حساسیت زا در محیط های آموزشی ممنوع می باشد .

فصل سوم : موازین رفتار دانشجویان در محیط های آموزشی

1- رعایت اصول اخلاق حرفه ای ، تواضع و فروتنی در برخورد با بیماران ، همراه بیماران ، استادان ، فراگیران و کارکنان الزامی است .

2- صحبت کردن در محیط های آموزشی باید به آرامی و با ادب همراه باشد و هرگونه ایجاد سرو صدای بلند و یا بر زبان راندن کلماتی که در شأن حرفه علوم پزشکی نیست ممنوع است .

3- استعمال دخانیات در تمام مدت حضور فرد در محیط های آموزشی ممنوع است .

4- جویدن آدامس و نظایر آن در محیط آموزشی ، سالن کنفرانس ، راند بیماران و در حضور اساتید ، کارکنان و بیماران ممنوع می باشد .

5- در زمان حضور در کلاس ها ، آزمایشگاه ها ، و راند بیماران تلفن همراه باید خاموش بوده و در سایر زمان ها استفاده از آن به حد ضرورت کاهش یابد .

6- هرگونه بحث و شوخی در مکان های عمومی مرتبط نظیر آسانسورها ، کافی شاپ ها و رستوران ها ممنوع می باشد .

7- هرگونه تصویربرداری در محیط های بالینی بویژه از بیماران و همراهان تحت هر شرایطی ممنوع می باشد .

8-  استفاده از موبایل و همچنین فضاهای مجازی ( تلگرام و ... ) در محیط بالینی حین انجام وظیفه ممنوع است .

9- استفاده از وسایل شخصی بیماران ممنوع می باشد .

10- در صورت بروز هر نوع مشکل در محیط کارآموزی دانشجو مؤظف است گزارش مورد را با رعایت سلسله مراتب ( مربی مربوطه ، استاد راهنما ، مدیر گروه ، معاون آموزشی دانشکده و .... ) به نحو مقتضی و محترمانه ارائه دهد .

فصل چهارم: نظارت بر اجرا و پیگیری موارد تخلف آئین نامه

1- نظارت بر رعایت اصول این آئین نامه در بیمارستان های آموزشی و سایر محیط های آموزشی بر عهده معاون آموزشی دانشکده ، مدیر گروه ، مربی مربوطه ، رئیس بخش و کارشناسان آموزشی و دانشجویی واحد مربوطه می باشد .

2- به  افرادی که اخلاق حرفه ای و اصول این آئین نامه را رعایت ننمایند ابتدا تذکر داده می شود و در صورت تکرار بر انجام تخلف به شورای انضباطی ارجاع داده می شوند .

                                                   دستورالعمل اختصاصی اخلاق حرفه ای دانشکده پرستاری و مامایی

1) گروه پرستاری و اتاق عمل

الف - دانشجو پرستاری در مورد نقش حرفه ای در جامعه باید :

1-  جهت ارتقای سلامت جامعه ، پیشگیری از بیماری ها ، اعاده سلامت و کاهش درد و رنج کوشش کند و آن را رسالت اصلی خود بداند.

2- مراقبت های پرستاری را صرفنظر از نژاد ، ملیت ، مذهب، فرهنگ ، جنس ، سن ، وضعیت اقتصادی – اجتماعی ، مسائل سیاسی، بیماری جسمی یا روحی – روانی یا هر عامل دیگری ارائه دهد و  جهت حذف بی عدالتی و نابرابری در جامعه کوشا باشد .

3- مراقبت های پرستاری را با رعایت احترام به حقوق انسانی و تا حد امکان با در نظر گرفتن ارزش ها ، آداب و رسوم اجتماعی ، فرهنگی و اعتقادات دینی مددجو / بیمار ارائه دهد .

4- به جامعه در زمینه ارتقای سلامتی و پیشگیری از بیماری ها آموزش دهد و این را از مهمترین مسئولیت های خود بداند . مراقبت پرستاری و آموزش باید استاندارد ، متناسب با فرهنگ ، باورها ، ارزش ها و نیازهای افراد ارائه شود .

5- به چالش ها و مسائل اخلاقی در محیط کار که قداست حرفه پرستاری را مخدوش می کند حساسیت داشته در مواقع لازم راه حل و پاسخ مناسب را پیشنهاد دهد.

6- ضمن همکاری و هماهنگی با سایر افراد ، گرو ه ها و نهادهای اجتماعی جهت برطرف کردن نیازهای اجتماعی و رفع مسائل اخلاقی مطرح در حیطه مراقبت های سلامت تلاش کند.

7- به گروه ها و افراد آسیب پذیر ( کودکان ، زنان ، سالمندان ، افراد دچار ناتوانی و معلولیت های جسمی و روحی ) توجه ویژه کند .

8- ضمن توجه به سلامت در سطح محلی ، در راستای حصول اهداف سلامت در سطح ملی و جهانی نیز تلاش و همکاری کند .

9- در بحران ها و حوادث طبیعی همچون جنگ ، زلزله ، سیل ، همه گیری بیماری ها و  ..... مسئولیت ها و وظایت خود را با در نظر گرفتن احتیاط های لازم انجام دهد .

10- در ارائه خدمات بهداشت مدارس با توجه به وظایف حرفه ای خود آموزش های لازم را بر اساس نیاز و مقطع مورد نظر ارائه دهد .

ب- دانشجو پرستاری در راستای تعهد حرفه ای باید :

1-  هنگام اجرای مداخلات پرستاری و تصمیم گیری های بالینی، مسئولیت های اخلاقی را همانند مسئولیت های حقوقی و حرفه ای در نظر بگیرد.

 2-  در حد وظایف و اختیارات خود، در جهت فراهم آوردن محیطی امن و سالم برای مددجو/بیمار و همراه کوشا باشد.

 3-  با حضور به موقع، انجام وظایف حرفه ای به نحو احسن و ثبت دقیق و کامل مراقبت های انجام شده، امنیت مددجو/بیمار را تأمین کند.

 4- براساس استانداردهای حرفه ای حاصل از نتایج تحقیقات معتبر و شواهد موجود، بهترین مراقبت را به مددجو/بیمار ارائه دهد.

 5- تمام مداخلات پرستاری را با حفظ حریم خصوصی ، عزت و احترام مددجو/ بیمار و همراه وی انجام دهد.

 6- حداکثر کوشش خود را برای حفظ اسرار بیمار، رعایت حریم خصوصی او، احترام به استقلال فردی و کسب رضایت آگاهانه، به عمل آورد.

 7- با شناسایی و گزارش خطاهای حرفه ای سایر دانشجویان از بروز صدمات احتمالی به مددجو/ بیمار پیشگیری کند.

 8- در صورت خطا در مداخلات پرستاری، صادقانه به مددجو/ بیمار توضیح داده، در هر شرایطی راستگویی و انصاف را سر لوحه کارخود قرار دهد.

 9- توانایی های جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی خود را حفظ و ارتقا دهد.

 10-  جهت حفظ صلاحیت حرفه ای، دانش و مهارت‌های خود را به روز نگه دارد.

11- در صورت نیاز جهت ارتقاء و به روز نمودن اطلاعات علمی و مهارت های خود در برنامه های آموزش مداوم به طور فعال شرکت کند .

 12- توانمندی و دانش کافی برای مراقبت مؤثر و ایمن، بدون نظارت مستقیم را داشته، در برابر اقدامات خود پاسخگو باشد.

 13-  به گونه ای عمل کند که اعتبار و حیثیت حرفه‌ اش زیر سؤال نرود.

 14-  توجه داشته باشد که از نام و موقعیت وی جهت تبلیغ تجاری محصولات استفاده نشود.

 15-  از پذیرش هرگونه هدیه یا امتیازی از مددجو/بیمار یا بستگان وی، که ممکن است موجب معذوراتی در حال یا آینده شود پرهیز کند.

ج - راهنماهای اخلاق پرستاری در بخش و ارائه خدمات بالینی عبارتند از:

دانشجو پرستاری در رابطه با ارائه خدمات بالینی باید :

1-  خود را با ذکر نام، عنوان و نقش حرفه‌ای به مددجو/ بیمار معرفی کند.

 2-  مداخلات پرستاری را با احترام کامل به مددجو/بیمار ، با ذکر هدف از انجام مداخله و حفظ شأن وی انجام دهد.

 3- خواسته‌های مددجو/بیمار را صرف نظر از سن، جنس، نژاد، موقعیت، وضعیت اقتصادی، سبک زندگی، فرهنگ، مذهب، باورهای سیاسی و توانایی جسمی او، مورد توجه و ملاحظه قرار دهد.

 4- مراقبت‌ها را مبتنی بر دانش روز و  قضاوت صحیح پرستاری انجام دهد.

 5-  ارتباطی همراه با ملاطفت در رفتار و کلام داشته باشد، به نحوی که با جلب اعتماد مددجو/ بیمار بتواند نیازها و نگرانی های بیمار را دریابد.

 6- قبل از انجام هرگونه مداخلات پرستاری، رضایت آگاهانه‌ بیمار یا سرپرست قانونی وی را تحت نظر سرپرستار جلب کند. در همین راستا اطلاعات کافی در مورد اقدامات پرستاری را در اختیار بیمار قرار دهد تا بیمار امکان قبول یا رد آگاهانه خدمات مراقبتی را داشته باشد.

 7-  هنگام ارائه یک محصول جدید یا بکارگیری آن در بالین،  آگاهی کامل از خطرات احتمالی آن وسیله داشته باشد و همچنین اطلاعات لازم در مورد فواید و مضرات استفاده از آن محصول را در اختیار مددجو/بیمار بگذارد تا امکان انتخاب آگاهانه برای وی فراهم شود.

 8- آگاه باشد هیچ کس حق ندارد به جای یک فرد بالغ صلاحیت دار، رضایت دهد و در مورد کودکان، حق رضایت جزء ‌مسئولیت‌های قیم قانونی است.

 9- جهت توانمند سازی مددجو/بیمار با توجه به طرح مراقبتی و برنامه ترخیص، به مددجو/بیمار و خانواده وی آموزش دهد.

 10- به طور استثناء، در مواقع اورژانس که اقدام درمانی در اسرع وقت برای حفظ زندگی مددجو/بیمار ضروری است، مراتب را به سرپرستار بخش اطلاع دهد .

 11- برای بی خطر بودن مداخلات پرستاری احتیاط های لازم را بکار بندد .

 12-  همه اطلاعاتی را که حین فرآیند مراقبتی به دست آورده یا در اختیار او قرار می‌گیرد، سرّ حرفه‌ای تلقی کرده و سعی در رازداری کند .

 13-  اطلاعات درمانی مددجو/بیمار را تنها برای اهداف مرتبط با سلامت (درمان، پ‍‍ژوهش) و در جهت منافع بیمار مورد استفاده قرار دهد. همچنین مددجو/بیمار را مطلع کند که ممکن است بخشی از اطلاعات پرونده با سایر اعضاء تیم درمان جهت مشاوره درمانی در میان گذاشته شود.

 14-  در مواردی که از اطلاعات مددجو/بیمار در زمینه های تحقیقاتی و آموزشی استفاده می شود باید با کسب رضایت وی بوده و انتشار اطلاعات بدون درج نام یا هر نشانی منجر به شناسایی، صورت گیرد.

 15- در زمان انجام مداخلات پرستاری، به حریم خصوصی مددجو/بیمار احترام بگذارد.

16-  در صورت نارضایتی مددجو/بیمار یا بروز مشکل، حق وی برای تغییر دانشجوی پرستاری مسئول یا سایر مراقبان و درمانگران را محترم شمرده ، در حد امکان جهت جلب رضایت مددجو/بیمار تلاش کند.

17-  در صورت اطلاع از موارد عدم رعایت استانداردهای مراقبتی، به مقام مسئولی که اختیار کافی برای اصلاح شرایط داشته باشد اطلاع دهد.

 18- هر گونه اعتراض و مشکل بیمار را به مربی / مسئول بخش گزارش دهد.

 19-  از انجام اقداماتی که مستلزم زیرپا گذاردن اصول اخلاقی، قانونی و شرعی باشد حتی در صورت درخواست بیمار پرهیز کند.

20- به  بیمارانی که روزهای پایانی حیات را سپری می کنند، برای برآوردن خواسته های بیمار، از جمله انجام اعمال مذهبی کمک و همکاری کند.     

 د - راهنماهای اخلاق در بالین و همکاران تیم درمانی عبارتند از:

دانشجو پرستاری در خصوص همکاران تیم درمانی باید :

1-  با اعضای تیم سلامت، مددجو/بیمار و خانواده وی، در راستای ارائه مؤثرتر و بهتر مداخلات پرستاری، همکاری و مشارکت کند.

 2-  مددجو/بیمار یا تصمیم گیرنده جایگزین را در اتخاذ تصمیمات در مورد مداخلات پرستاری مشارکت دهد.

 3-  دانش و تجربه حرفه ای خود را با سایر دانشجویان / همکاران و پرسنل در میان گذارد.

 4-  با تیم درمان ارتباط متقابل مبتنی بر اعتماد برقرار کند.

 5-  با کلیه پرستاران، اساتید و سایر دانشجویان برخورد و رفتاری توأم با احترام داشته باشد.

 6-  در صورت بروز هرگونه تعارض منافع در هنگام مراقبت از مددجو/بیمار ، با اولویت حفظ حقوق مددجو/ بیمار، آن را با مربی و مسئول بخش در مبان بگذارد .

 7-  با سطوح مختلف حرفه‌ای، از جمله مربی ، سرپرستار، سرپرستار ناظر، مدیر پرستاری و رؤسای بخش، ارتباط حرفه ای توام با احترام متقابل برقرار کند.

 8-  در صورت مواجهه با هر نوع چالش اخلاقی برای تصمیم گیری ، آن را به مربی اطلاع دهد .

2) گروه مامایی

الف-  دانشجوی مامایی در رابطه با تعهدات حرفه ای باید :

1-  در ارائه خدمات مامایی دارای وجدان کاری ، از خود گذشتگی و مسئولیت پذیری باشد .

2- مسئولیت های قانونی و اخلاقی حرفه خود را بشناسد تا در کیفیت ارائه خدمات خدشه ای وارد نشود .

3- خدمات مامایی را با رعایت شأن و منزلت مددجویان و با احترام به ارزش ها ، اعتقادات مذهبی و فرهنگی آنها ارائه نماید .

4- در ارائه خدمات ، اصول صداقت ، انصاف ، ادب و مهربانی را رعایت نماید .

5- تفاوت های فرهنگی ، آداب و رسوم ، مذهب و زبان مراجعه کنندگان را در نظر گرفته و رفتار او به دور از هر گونه تبعیض باشد .

6-  اصولی مانند حفظ اسرار بیمار ، رعایت حریم خصوصی ، احترام به استقلال فردی و رضایت آگاهانه وی را رعایت نماید  .

7- در ارائه خدمات مامایی اصل عدم ضرر و برتری منافع مددجو را رعایت نماید .

8- مراقبتها و خدمات مامایی را در چارچوب استانداردهای حرفه ای خود و دانش روز و بر اساس تحقیقات معتبر ارائه دهد .

9- در ارائه خدمات مامایی به هماهنگی در ارکان مراقبت ( اعم از پیشگیری ، تشخیص ، درمان و توانبخشی ) آگاهی داشته و آن را رعایت نماید .

10- در حوزه های مختلف فعالیت خود (اعم از آموزشی ، پژوهشی ، مدیریتی و بالینی ) قوانین موجود را شناخته و به آنها پایبند باشد .

11- تصمیم گیری های خود را در محدوده قانونی ، اخلاقی ، شرعی و بر مبنای اطلاعات و شواهد علمی اتخاذ نماید .

12- به افراد آسیب پذیر جامعه ( کودکان ، زنان باردار و سالمندان ) توجه ویژه داشته باشد.

13- خدمات ایمن را در محیط ایمن اجرا کند .

14- خدمات مامایی را مطابق با مقررات و دستورالعمل های موجود ارائه دهد و بصورت دقیق و کامل ، ثبت و گزارش کند.

15- در جهت تأمین فضایی مناسب از نظر نور ، صدا ، حرارت ، نظافت ، نظم ، ایمنی و شادی تلاش نماید .

16- در حفظ ایمنی خود ، مددجو ، و همکاران اهتمام ورزد .

17- برای پیشگیری از بیماریهای منتقله از طریق خون و مایعات احتیاط های لازم را به عمل آورد .

18-  خدمات را به موقع و همراه با پی گیری مناسب انجام دهد.

19- مسئول حفظ صلاحیت حرف های خویش باشد به نحوی که رفتار وی سبب خدشه دار شدن حرفه نگردد.

20- از پذیرفتن اعتبارات و امتیازات از طرف مددجو و همراهان وی که سبب ایجاد معذوریت اخلاقی در حال و آینده می شود ، پرهیز نماید .

ب-  دانشجوی مامایی در راستای ارائه خدمات مامایی به مددجو و همراهان وی باید :

1- هنگام ارائه خدمات به مددجو کارتی را که نشان دهنده نام و نقش حرف های وی است به همراه داشته باشد و در ابتدا خود را به مددجو معرفی نموده و خوشامد بگوید .

2- پوشش و فرم تعیین شده از طرف آموزش دانشکده را رعایت نموده و اصول بهداشت فردی و شئونات اسلامی را رعایت کند .

 

3-  با مددجو و همراه وی ارتباطی مؤثر همراه با مهربانی و خونسردی برقرار نماید تا نگرانی و اضطراب موجود را کاهش دهد تا به رفع نیازهای وی منجر گردد.

4-  در بازدید از منزل اسرار خانواده را حفظ نموده ، حریم خصوصی و احترام به قوانین و آداب خانواده را رعایت نماید . 

5-  سؤالات خود را به زبان ساده و روشن در سطح فهم و درک مددجو بپرسد و از قضاوت کردن در مورد جوابهای مددجو پرهیز نماید .

6- فرصت کافی برای پاسخگویی به سؤالات و آموزش به مددجو و همراه وی در نظر بگیرد و در صورت لزوم تکرار نماید .

7- اطلاعات و مهارت های لازم برای مشارکت در مراقبت را به همراه مددجو ارائه دهد.

8-  دانش فرهنگی و آگاهی خود را نسبت به زبان مورد استفاده و فرهنگ موجود در آن منطقه توسعه دهد تا ارتباط مؤثرتری با خدمت گیرندگان و اطرافیان آنها داشته باشد .

9-  اطلاعات مددجو را جزء اسرارشخصی وی تلقی نماید و بدون رضایت وی در اختیار دیگران قرار ندهد مگر در موارد قانونی و مجاز مانند مواردی که خطری ایشان یا خانواده اش را تهدید می نماید .

10-  اطلاعاتی را که از مددجو به دست می آورد  محرمانه نگه دارد و به مددجو یادآور شود که ممکن است برای مشاوره بخشی از این اطلاعات با سایر اعضای تیم درمان یا پژوهش در میان گذاشته شود .

11- توضیحات لازم در خصوص خدمت را قبل و حین آن به مددجو ارائه دهد و وی را از نتایج خدمات مطلع سازد .

12-  در تمام مراحل مراقبتی ، مددجو را از وضعیت خود آگاه ساختهو شرایط آرامش و امنیت وی و خانواده اش را فراهم نماید .

13- قبل از انجام اقدامات تشخیصی ( از قبیل سونوگرافی ،بررسی سلامت جنین و ....) علت انجام این اقدامات را برای مددجو توضیح دهد .

14- برای انتقال اطلاعات حساس و محرمانه به همراهان ، با مددجو مشورت نموده و از وی اجازه بگیرد .

15- در حوزه فعالیتی خود راستگویی و صداقت را در برخورد با مددجو و همراه وی رعایت نماید .

16- نسبت به حفظ حریم خصوصی مددجو در زمان ارائه خدمات مامایی حساس باشد و با بی تفاوتی به این موضوع شأن انسانی را خدشه دار نکند .

17- خدمات مامایی را صرفنظر از جنس ، سن ، نژاد ، موقعیت ، وضعیت اقتصادی ، سبک زندگی ، فرهنگ ، باورهای سیاسی ، و تواناییهای جسمی مددجو ارائه دهد .

18- قبل از ارائه هر نوع خدمت ،اصل داشتن استقلال فردی را رعایت نماید و بدون کسب اجازه از مددجو عملی را انجام ندهد.

19- خدمات مامایی را بر اساس دانش روز ، و با قضاوت صحیح و عادلانه ارائه دهد .

20- خدمات مامایی که به سود مددجو است ( مانند شروع به موقع شیردهی و تماس پوست با پوست مادر و نوزاد ) را انجام دهد.

21- از انجام اقدامات تهاجمی بدون اندیکاسیون مامایی برای مددجو مانند گذاشتن انژیوکت ، انجام شیو ، انما ، القای لیبر و انجام اپیزیوتومی پرهیز نماید .

22- در صورت تمایل مددجو ، به همراه وی اجازه همراهی و مشارکت در ارائه خدمات را بدهد .

23- به درخواست مددجو و همراه وی جهت انتخاب فردی خاص برای ارائه مراقبت و خدمت مورد نظر تا حد ممکن احترام بگذارد.

24- برای نقش حمایتی همسر و خانواده مددجو در دوره های مختلف ( مانند دوران بارداری ، زایمان و پس از آن ) احترام و ارزش قائل باشد .

25- در مواجهه با افکار ، عقاید و رفتارهای گوناگون شکیبایی خود را حفظ نماید.

26- در موارد مشاهده نقض حقوق مددجو به مسئول مربوطه گزارش دهد .

27- توصیه ها وآموزش های لازم را قبل از ترخیص و پیگیری های مورد نیاز پس از ترخیص را به طور واضح برای مددجو و همراه وی توضیح دهد.

28- در مصرف وسایل ( دارو و تجهیزات ) صرفه جویی به عمل آورد .

ج– دانشجوی مامایی در خصوص ارتباط با مربی و سایر دانشجویان باید :

1-  بداند که جو حاکم بر اعضای کادر درمانی مستقر در یک بخش ( از نظر رعایت موازین اخلاقی ) در برخورد با بیمار مؤثر است .

2- در ارائه خدمات مامایی بصورت مشارکتی فعالیت کند تا به نیازهای مددجو بهتر پاسخ داده شود .

3- ارتباطی محترمانه، صبورانه ، حمایت آمیز ، سازنده ، مبتنی بر اعتماد ، انعطاف پذیر و به دور از استرس و منازعه برقرار نماید .

4- برای دانش ، تجربیات ، تخصص ، دیدگاهها ، احساسات ، عقاید ، اولویتها و عملکرد همکاران خود احترام قائل بوده و آنها را منابع با ارزشی در نظر بگیرد .

5- نقش و تخصص سایر حرفی که خدمات مراقبتی و حمایتی از مددجویان را ارائه می دهد مورد توجه و تأکید قرار دهد .

6-  در صورت مشاهده موارد عدم رعایت ایمنی ، بی کفایتی ، غیر اخلاقی بودن خدمات ، آنها را به مربی گزارش نماید .

 7- با سایر ماماها ، اساتید و دانشجویان رفتاری توأم با احترام و همکاری داشته باشد .

8- انتقاد پذیر باشد و در صورت بروز اشتباه در رفتار و عملکرد ، تذکر مربی را با روی خوش پذیرفته سعی در اصلاح آن نماید .

9-  بدون اطلاع و نظارت مربی مربوطه اقدام به انجام پروسیجرهای (سوند گذاری ، معاینه واژینال ، تزریق دارو ...... ) نکند .

 

د – دانشجوی مامای در زمینه ارتباط با خود باید :

1-  به رشد معنوی و نهادینه کردن اصول اخلاقی در خود بکوشد .

2- شأن و منزلت خود را حفظ کرده و همراه با عزت نفس خدمت رسانی کند .

3- از حقوق مادی و معنوی خود در سیستم آگاه باشد و در جهت احقاق حقوق خود اهتمام ورزد.

4- در حفظ سلامت خود ( سلامت جسمی ، روانی ، اجتماعی و معنوی ) کوشا باشد تا بتواند خدمات مامایی را با کیفیت بیشتری ارائه دهد

5- اطمینان داشته باشد که اطلاعات شخصی وی محرمانه نگهداری می شود و بدون رعایت موازین حقوقی و قانونی در دسترس دیگران قرار نمی گیرد .

در خصوص ارائه خدمات مراقبتی در بخش زایمان :

الف – در بالین مادری که در حال زایمان است به حفظ آرامش و سکوت محیط کمک کند .

ب – قبل از انجام هر نوع پروسیجر از مددجو اجازه گرفته ، هدف آن را بیان نموده و در پایان تشکر نماید .

ج- در ارائه روش های غیر دارویی کاهش درد زایمان همکاری نموده و مشارکت لازم را داشته باشد .

د – در حفظ بهداشت و نظم اتاق رختکن و استراحت خود در بخش زایمان کوشا بوده و مراقبت لازم را از وسایل به عمل آورد .

ر – دانشجوی مامایی در خصوص آموزش و پژوهش باید :

1-  به حق تصمیم گیری افراد در شرکت  یا عدم شرکت در هرگونه فعالیت پژوهشی احترام بگذارد و به وی اطمینان دهد که تصمیم گیری وی تأثیری بر تداوم و نحوه ارائه خدمات نخواهد داشت .

2- تلاش نماید تا از دانش روز و عملکرد اخلاقی این حرفه آگاه بوده و در ارتقاء آن تلاش نماید .

3- به عنوان محقق از اصول و قواعد تحقیق مطلع باشد و با اخلاق در پژوهش آشنایی داشته و در چارچوب آن عمل نماید .

ز -  دانشجوی مامایی در راستای حوزه مدیریت باید :

1-  از وجود استاندارد در اجرای فرآیندها و ساختار ارائه خدمات مامایی آگاه بوده و آنها را اجرا کند .

2- از وجود شرح وظایف مشخص برای ارائه خدمات مامایی در حوزه مدیریتی آگاه باشد .

3- از نحوه رعایت ایمنی محیط کار ، وسایل و تجهیزات اطلاعات کافی داشته باشد .

4- از وجود ، کفایت و مناسب بودن امکانات برای استراحت همراه مددجو اطمینان داشته باشد .

5- جهت رفع مشکلات و استرس های ناشی از حرفه مامایی تلاش نماید .

6- مددجو را با حقوق خود در ارائه خدمات مراقبتی آگاه کند .

3- دانشکده پرستاری و مامایی در زمینه آموزش و پژوهش :

مدرس دانشکده پرستاری و مامایی باید :

1-   بیشترین تلاش خود را جهت آگاهی بودن از دانش روز و همچنین ارتقاء دانش و عملکرد اخلاقی خود به عمل آورند .

 2-   در محیط های علمی، آموزشی و تحقیقاتی باید رفتاری مبتنی بر شأن و اخلاق حرفه ای ، توام با احترام به دانشجویان داشته باشند .

 3-   در راستای ارتقاء دانش و مهارت دانشجویان و ارتقاء عملکرد اخلاقی و حرفه ای آنان تلاش کنند.

 4-  در موارد استفاده از بیمار در آموزش دانشجویان، حقوق بیمار و ملاحظات اخلاقی مرتبط را ، بایدبه طور دقیق وکامل رعایت نمایند .

 5-  در صورت عدم همکاری مددجو/بیمار یا خانواده وی در آموزش دانشجو، حق بیمار را حفظ نموده و نباید روند ارایه خدمات به بیمار تحت تاثیر قرار گیرد.

 6-  در راستای ارتقاء خدمات سلامت، کیفیت دوره های آموزشی ،راهنماها و استانداردهای موجود را به طور مستمر مورد بررسی وبازنگری قرار دهند .

 7-  در صورت فعالیت در حوزه پژوهش، ضمن گذراندن دوره های آموزشی لازم، از اصول و قواعد پژوهش مطلع بوده و بر اساس راهنماهای اخلاق در پژوهش عمومی و اختصاصی کشوری عمل کنند .

 8-  از جایگاه  حرفه ای خود برای متقاعد کردن مددجو/ بیمار/ دانشجو  برای شرکت در تحقیق استفاده نکند .

 9-  در صورت عدم پذیرش مشارکت در تحقیق از سوی بیمار یا خانواده ، حق بیمار را محترم شمرده و روند ارائه برنامه های مراقبتی را تحت تاثیر قرار ندهند .

 10-  برای ارتقای مهارت‌ها و ظرفیت‌های بالینی دانشجویان پرستاری و مامایی تلاش کند .